میل به جلب توجه یعنی چه؟
تأکید و پافشاری بیش از اندازه در کسب تأیید، توجه و پذیرش از سوی دیگران که مانع شکل گیری معنای مطمئن و واقعی از خود می شود. در حقیقت پذیرش جویی به معنای در جست و جوی پذیرش بودن است. لذا پذیرش جویی در ترکیب با طرحواره به معنای فردی است که در زندان نیاز به جلب پذیرش و تأیید دیگران گرفتار شده است.
احساس ارزشمندی فرد بیشتر به واکنش های دیگران وابسته است تا به تمایلات طبیعی خودش. گاه این طرحواره با تأکید افراطی بر مقام و منزلت، قیافه و ظاهر، پذیرش اجتماعی، پول یا پیشرفت مشخص می شود و وسیله ای است برای دست یابی به تأیید، تحسین و توجه دیگران (اهداف اولیه از دست یابی به تأیید، تحسین و توجه دیگران کسب قدرت یا توانایی کنترل نیست).
فرد دارای این طرحواره برای هر کاری که انجام می دهند در پی جلب توجه دیگران هستند و اگر طرف توجه نکند بسیار اذیت می شوند. ممکن است وقتی می بینند کسی مورد توجه است خیلی نسبت به او حسادت کنند و از او دوری کنند. یا وقتی کسی کار مورد پسندی انجام می دهد به شکل نامناسبی او را بی ارزش جلوه می دهند.
طرحواره پذیرش جویی و جلب توجه در مواردی شباهت هایی با تلاش و نیاز فرد برای محبوبیت و جلب رضایت دیگران در طرحواره ایثار دارد. برخی افراد طرحواره اطاعت را نیز در همراهی با این طرحواره دارند. این افراد برای این که کسی خشمگین و یا دلخور نشود دست به چاپلوسی می زنند. در واقع فرد برای جلب توجه، رضایت اطرافیان و فرار از تنبیه از جانب آن ها تلاش می کند که فردی موفق، ثروتمند و معروف شود. بخش توجه طلبی این طرحواره نیز با طرحواره استحقاق و طرحواره معیارهای سرسختانه مشابهت دارد.
به این صورت که فرد بسیار مغرور و کمال طلب هست. این شخصیت او نیز با بیماران استحقاق که خود را برتر و والاتر می بینند همخوانی دارد.
سبک های مقابله در مقابل این طرحواره:
- تسلیم: تلاش برای تاثیر گذاشتن بر دیگران. جلب توجه دیگران به موفقیت های مرتبط با منزلت اجتماعی خود.
- اجتناب: اجتناب از تعامل با کسانی که مورد تحسین هستند و حسادت نسبت به آن ها.
- جبران افراطی: دوری جستن از روابط به گونه ای که توجه دیگران را اصلاً جلب نکند، بی ارزش جلوه دادن موفقیت های دیگرانی که مورد تحسین هستند.
مشاوره فردی سرو بررسی و ارائه راهکارهای کاربردی شخصیت ها
