طرحواره آسیب پذیری
طرحواره آسیب پذیری همانند اکثر طرحواره ها، ریشه در کودکی فرد دارد. روش های تربیتی اشتباهی که والدین بیش از حد محتاط و ترسو، به صورت ناخودآگاه در پیش می گیرند باعث شده کودکان گرفتار طرحواره آسیب پذیری شوند. صد البته این والدین نسبت به آسیب های وارده به فرزندان شان بی اطلاع اند؛ چراکه اگر چنین چیزی را می دانستند، هیچگاه کودکان خود را در چنین دامی نمی انداختند.
معمولاً این کودکان احساس آسیب پذیری را از زندگی کردن و مشاهده والدینی یاد گرفته اند که دچار این طرحواره بوده اند. که ذهن این افراد دائماً درگیر است.
به طور مثال والدینی که بیش از حد نگران بیمار شدن فرزند خود هستند یا به خاطر ترس، آن ها را از بازی در بیرون از خانه منع می کنند؛ مکرراً در حال توصیه و نصیحت و… هستند. در این صورت فرصت یادگیری را از کودک گرفته و دائماً ترس و دلهره را به کودک القا می کنند و در ناخودآگاه او بذر ترس و آسیب پذیری را کاشته و رشد می دهند.
از طرف دیگر کودکانی که یک یا هر دو والدین خود را از دست داده اند ممکن است به طرحواره آسیب پذیری نسبت به ضرر یا بیماری مبتلا شود چراکه آن ها به نوعی حامی خود را از دست می دهد که این موضوع باعث ایجاد نوعی ترس و وحشت از تنهایی در کودک و شکل گیری طرحواره آسیب پذیری خواهد شد.
سبک های مقابله در مقابل این طرحواره:
- تسلیم: بسیار سوال می پرسد تا مطمئن شود که مشکلی پیش نمی آید و همیشه نگران اتفاقات بد هست.
- اجتناب: ممکن است از هر گونه موقعیت ناشناخته فرار کند.
- جبران افراطی: ممکن است به طور افراط گونه ای بخواهد خود را شجاع نشان دهد و رفتارهای خطرناکی بروز دهد.
مشاوران روانشناسی سرو در همه لحظات سخت کنار شما هستند.